De positieve gevolgen van het pretribulationisme

Het pretribulationisme (de zogenaamde visie van de pretribulationistische opname) wordt herhaaldelijk bekritiseerd. Waarom het geloof erin inderdaad positieve effecten heeft. Drie punten.

Sommigen zeggen dat het verspreiden van de overtuiging dat Jezus op elk moment kan terugkomen, niets anders is dan pure bangmakerij. Sommigen noemen deze visie zelfs geestelijk misbruik en classificeren elk nadrukkelijk evangelistisch appel als het directe resultaat van de positie van de pretributionalistische Opname. Speculaties over auto’s en vliegtuigen die bij de Opname van hun bestuurders of piloten verongelukken, worden aangehaald om de pretribulationistische visie te bekritiseren. In werkelijkheid doen zich steeds dezelfde problemen voor, ongeacht het tijdstip van de Opname waar men voor staat. Zelfs als de Opname aan het einde der tijden zou plaatsvinden, kan niet worden aangenomen dat ieder mens op dat moment aan het wandelen is, dus buiten is.

De vraag is echter niet of iemand bang wordt voor een bepaald standpunt over de eindtijd, maar of dat uiteindelijk juist is. Norman Geisler zegt: ‘Ten eerste is het motief angst niet verkeerd, zolang het op waarheid berust. … Ten tweede zijn de meeste argumenten van het pretribulationisme niet gebaseerd op angst. Ten derde sluit gebruik (van dit standpunt) misbruik niet uit. Ook al zijn sommige argumenten onjuist, … ontkracht dat niet het juiste gebruik van een argument in het bijzonder of het pretribulationalisme in het algemeen.’

Maar al te vaak voeren mensen een reeks schijnargumenten aan tegen een concrete eschatologische visie. Deze drogreden ontstaat door een opzettelijk afgezwakte, verdraaide, overdreven of onjuiste versie van een tegenargument en de bijbehorende aanval. Het gevolg is dat de criticus niet ‘ziet’ wat hij niet wil zien – ook al is het duidelijk aanwezig.

En hoewel het klopt dat Bijbelse profetie informatie onthult die ons reden tot bezorgdheid geeft over de toekomst van deze wereld, kan het ook een enorm positief effect hebben.

Wijlen Tim LaHaye wees er graag op dat het ‘historische geloof in de komst van Christus op enig moment drie cruciale gevolgen heeft voor christenen en hun gemeenten’. Hij beschrijft de drie volgende positieve en gunstige uitkomsten van het pretribulationistische model van de Opname.

1. Het leidt tot een heilig leven in een onheilige samenleving

Geloven (het geloof) dat Jezus elk moment kan terugkomen, kan een hoger niveau van verantwoordelijkheid in iemands leven teweegbrengen. En is dat niet precies wat de Schrift leert? Toen Petrus zijn eerste brief schreef aan enkele oudsten van de gemeente, zei hij: ‘En als de Opperherder verschijnt, dan zult u de onverwelkbare krans van de heerlijkheid verkrijgen’ (1 Petr. 5:4). In de verzen 6–7 voegt hij eraan toe: ‘Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt. Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u.’ Gelovigen worden opgeroepen om zichzelf te vernederen en de beloning te verwachten, die zij eens zullen ontvangen wanneer Jezus, onze ‘Opperherder’, verschijnt.

Ook in 1 Johannes 3:3 wordt de verschijning van Jezus genoemd: ‘En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is.’ De verwachting van de gelovigen om bij Christus te zijn, hetzij door de Opname of door de dood, doet het verlangen opkomen naar een rein en heilig leven.

Waarover wij ons de meeste zorgen moeten maken, is een ongeïnteresseerd, lauw christendom dat er niet serieus rekening mee houdt dat Jezus al spoedig kan komen (2 Petr. 3:3-4). Wij moeten een leven leiden ‘dat in alle opzichten heilig is, zoals Hij die u geroepen heeft heilig is’ (1 Petr. 1:15). Met het oog op de mogelijke wederkomst van Christus op elk moment worden in 2 Petrus 3:10-11 de gelovigen aangespoord tot een heilig leven: ‘Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis vergaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen verbranden. Als deze dingen dus allemaal vergaan, hoedanig behoort u dan te zijn in heilige levenswandel en in godsvrucht.’

2. Het leidt tot een evangelistische Gemeente

De vroege Gemeente was een evangelistische gemeente. Bij het ontstaan van de Gemeente werden ‘ongeveer drieduizend zielen … op die dag aan hen toegevoegd’ (Hand. 2:41). In de eerste schriftelijke vermelding over de gemeente in Jeruzalem staat: ‘En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe’ (Hand. 2:47).

Wie geloven dat Jezus de gelovigen (naar Hem) zal opnemen – en dat Hij dat elk moment kan doen – zijn gemotiveerd om hun geloof te delen met familieleden, vrienden en iedereen die zij kunnen bereiken. Sommigen beschouwen dit als een zwak punt van de pretribulationistische visie, maar in werkelijkheid gebiedt de Schrift alle christenen te evangeliseren. Of we nu de pretribulationistische visie aanhangen of niet, we zijn geroepen om Christus met allen te delen. We moeten de houding van Paulus omarmen, die duidelijk wordt in de woorden: ‘Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft’ (Rom. 1:16).

3. Het bemoedigt de gelovigen om een visie voor de wereldwijde zending te ontwikkelen

Naast een evangelistische Gemeente leidt het geloof dat Jezus elk moment kan terugkomen, tot een visie op de wereldwijde zending. Let op de laatste woorden van Jezus Christus op aarde: ‘Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen’ (Matt. 28:19-20).

Misschien bestaat er een duidelijk verband tussen de zendingsactiviteiten van de 1e eeuw en de wereldwijde zendingsbeweging van de afgelopen eeuw. In beide gevallen heeft een groeiend bewustzijn dat Jezus elk moment terug kan komen, veel mensen ertoe aangezet om het goede nieuws van Christus in de hele wereld te verspreiden. En zij die er niet op uit konden trekken, steunden hen die dat wel deden.

Norman Geisler merkt op:

‘Wanneer je gelooft dat je tijd beperkt is en dat Christus elk ogenblik kan komen, voel je des te duidelijker hoe belangrijk evangelisatie is. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat andere standpunten geen gevoel van urgentie suggereren, want iedereen zal op een dag sterven en voor sommigen kan dat elk moment zover zijn. Maar het gevoel van urgentie is veel groter, als je gelooft dat het de laatste kans kan zijn om iedereen nu te bereiken. Het is niet toevallig dat veel moderne zendingsbewegingen (William Carey, David Livingston en Adoniram Judson) en evangelistische inspanningen (Billy Sunday, Dwight L. Moody en Billy Graham) werden geleid door premillenialisten.’

ED HINDSON, MARK HITCHCOCK; Uitreksel uit: De Opname: Feit of fictie, pag. 26 – 30.

De opname voor de grote verdrukking staat weer sterk onder druk. Daarom hebben wij van Bijbelse Bron gemeend meerdere artikelen over dit onderwerp te plaatsen om de gemeente van Christus te dienen met informatie waaruit blijkt dat deze Hoop geen fictie is. Bijgaand artikel komt uit het gelijknamige boek waarvan er nog maar drie exemplaren zijn.