Kerken lijken tegenwoordig zomaar ‘om’ te gaan. Dat gebeurt zonder dat daar kracht of geweld voor nodig is. Vrijzinnigheid blijkt een goedje dat zich gemakkelijk en snel verspreidt. Hoe komt dit? En belangrijk: hoe kan versterkt worden wat overblijft?
In de evangelische wereld behoort het echtpaar Marcel en Lydia Zimmer tot de bekendste Nederlandstalige aanbiddingsartiesten. Lydia zei vorig jaar in een EO-interview: “Ook in mijn gezin gebeurden veel dingen. Eerst kwam mijn oudste zoon uit de kast (Homo) en daarna mijn dochter (Transgender). Dat was voor ons een moment om in de Bijbel te duiken en te zien wat hier echt over gezegd wordt. (…) Ik ontdekte dat wij een heel divers gezin zijn en daardoor meer kunnen betekenen in deze wereld. (…) Eerst dacht ik ‘O help’ en nu denk ik ‘O wat mooi’. Hoe leven we ons leven als we in onze kring geconfronteerd worden met lhbti? Hoe kunnen we elkaar liefhebben en het oordeel overlaten aan God? Het gaat om de liefde voor elkaar.”
Uiteraard is dit wat vaker gebeurt. Ouders, gezinnen en families krijgen te maken met andersgerichtheid bij dierbaren. De vraag rijst dan wat zij hiervan, in het licht van de Bijbel, moeten vinden. Geholpen door nieuwe opvattingen over Bijbeluitleg concluderen ze opgelucht dat voor God iedereen er mag zijn zoals hij is. Hij heeft je onvoorwaardelijk lief, wie je ook bent en wat je ook doet. Daardoor gesteund laten ze de schrik en verwarring al spoedig achter zich, en worden overtuigde aanhangers van hedendaagse opvattingen over diversiteit.
Zo’n ontwikkeling heeft altijd invloed op mensen in de directe omgeving. Maar wanneer het gaat om bekende influencers – zoals het echtpaar Zimmer – is de impact veel groter. Het echtpaar kan zingend de nieuwe boodschap brengen vanaf tal van podia. En daar blijft het in hun geval niet bij. Ook hun kinderen zijn inmiddels actieve verkondigers van dezelfde boodschap. Zoon Maiko trekt op scholen rond met de theatervoorstelling David. Deze mede door het Ministerie van OCW mogelijk gemaakte voorstelling is bedoeld voor het 3e en 4e leerjaar van het christelijk voortgezet onderwijs. Dochter Lindy werkt bovendien mee aan HolyBe, platform voor christelijke LHBTI- jongeren.
Ontwikkelingen als deze helpen begrijpen waarom het soms opeens snel kan gaan. Maar er zijn natuurlijk meer factoren die van belang zijn. Digitale media spelen onmiskenbaar een grote rol. Veel ouders ervaren tot hun schrik dat hun pubers opvattingen huldigen die ze niet van hen geleerd hebben. Over echtscheiding, gemeenschap voor het huwelijk, gezinsvormig, kleding enzovoort. Er lijkt reden om bevreesd te zijn dat straks álles geïnfecteerd raakt. Dat er alleen nog kerken en ‘christelijke’ scholen overblijven die niet christelijk zijn. Die de naam hebben dat zij leven, maar zij zijn dood.
Zijt wakende
Wat kunnen kerken, scholen en ouders doen om te voorkomen dat dit gebeurt? De raad van Johannes aan de gemeente van Sardis helpt om de weg te vinden: ‘Zijt wakende, en versterk het overige, dat sterven zou’ (Openb. 3:2). Hoe dat te doen? Ik noem vijf punten:
- Trouw en gehoorzaamheid aan Gods Woord: een onvoorwaardelijk buigen voor de autoriteit van de Bijbel;
- Digitaal minimalisme: rigoureuze maatregelen om hersenspoeling te ontgaan. Dit betekent minimalisering van het gebruik van digitale media;
- Het vangen van de vele ‘kleine vossen die de wijngaard verderven’ (Hoogl. 2:15). Anders gezegd: reformatie in kerken, scholen en gezinnen wanneer het gaat om huwelijk, seksualiteit, man-vrouw verhoudingen, gezinsvorming en eerbaarheid;
- Kerkelijke gemeenten als hechte gemeenschappen met liefdevolle aandacht voor mensen die worstelen met hun gerichtheid, maar trouw willen blijven aan Gods Woord;
- Aanhoudend gebed om hernieuwde werking van Gods Geest God waardoor oprechte liefde tot God en de naaste de drijfveer is .
De boodschap aan Sardis maakt ook duidelijk waarom het geen verloren zaak is. Want er zijn er nog steeds die door genade hun klederen niet bevlekt hebben. Hun naam zal nooit uit het Boek des Levens worden weggehaald. Zij zullen overwinnen en bekleed worden met witte klederen. Kortom, God houdt Zijn kerk in stand! Niet door kracht of geweld, maar door Zijn Geest (Zach. 4:6). Daar moet de tijdgeest het tegen afleggen.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van Bijbels Beraad M/V
Auteur: Laurens van der Tang
