De aanval van Hamas op Israël
Op 7 oktober 2023 heeft Hamas een slachting aangericht in Israël. Ze zijn met motoren en paragliders de grens overgestoken en hebben alles afgeslacht wat voor de loop van hun wapens kwam. De Israëlische verdediging was totaal overrompeld en niet voorbereid op zo’n grootschalige aanval vanuit Gaza. Het was toen Sabbat en tegelijk de feestdag ‘Vreugde der Wet’, waardoor veel soldaten bij de grensbewaking verlof hadden. En kennelijk heeft ook de Israëlische geheime dienst zitten slapen.
De aanval van Hamas was niet gericht tegen militaire doelen, integendeel. Hun doelen waren dorpjes, kibboetsen en zelfs een groot muziekfeest. Juist op die plaatsen werd dood en verderf gezaaid, met honderden burgerslachtoffers tot gevolg. In totaal vielen bij deze slachtpartijen meer dan 1400 doden.
Tegelijk ontvoerde Hamas zo’n 240 mannen, vrouwen, kinderen en zelfs baby’s als gijzelaar naar de Gazastrook.
De schok in Israël was enorm en ook elders in de wereld is met verbijstering gereageerd. Deze aanval vanuit de Gazastrook was geen oorlogsdaad, maar puur terrorisme. Hamas staat niet voor niets al jaren op de lijst van terroristische organisaties. Daarbij wordt deze organisatie gefinancierd door en ondersteund vanuit Iran. Daar werd gejuicht na deze massale slachting.
De reactie van Israël
In de Gazastrook begon de bevolking zich de gevolgen al snel te realiseren, want Israël verklaarde direct de oorlog aan Hamas. Vervolgens begon Israël met het bombarderen van gebouwen waarvan men aanwijzingen had dat zich daar Hamasstrijders bevonden. Dat daarbij burgerslachtoffers zouden vallen was en is onvermijdelijk in zo’n dichtbevolkt gebied.
Israël heeft daarop het leger Gaza binnengestuurd om Hamas definitief uit te schakelen. Honderdduizenden militairen zijn hierbij betrokken. Via pamfletten en mobiele telefoonalarmen waarschuwt Israël de bevolking van Gaza om te vluchten uit gebieden die aangevallen zullen gaan worden. Het doel van Israël is niet om de burgerbevolking te raken, maar om Hamas zo volledig mogelijk uit te schakelen. Al is dat inmiddels een hachelijke operatie geworden, ook omdat de strijders van Hamas zich bewust onder de burgerbevolking begeven en omdat zich daar de gijzelaars bevinden.
Inmiddels ligt een groot deel van Gaza in puin en heerst er honger, omdat Israël de controle heeft over het voedsel dat de grens naar Gaza overgaat. Israël is enerzijds bang dat via die voedseltransporten wapens voor Hamas meekomen, maar anderszijds hoopt Israël misschien dat de bevolking van Gaza zich tegen Hamas zal keren.
Het conflict in de media
Als we naar de media kijken ligt de oorzaak bijna altijd bij Israël. Zij houden vol dat Israël de Palestijnen in 1948 uit het aan de Joden toegewezen land heeft gejaagd. Zo zouden ze in de Gazastrook en op de westelijke Jordaanoever in vluchtelingenkampen terecht zijn gekomen. Dat Jordanië in 1948 het gebied van de westelijke Jordaanoever toen bezet heeft, daar hoor je de media niet over. Ook niet dat er toen in de Arabische landen een etnische zuivering plaatsvond en honderdduizenden Joden massaal naar Israël moesten vluchten, als ze niet vermoord wilden worden.
In 1967 brak er opnieuw oorlog uit tussen de omliggende Arabische landen en Israël. Maar na 6 dagen had Israël de hele Sinaï-woestijn bezet en Jordanië uit de westelijke Jordaanoever gejaagd. De Sinaï ging later terug naar Egypte in ruil voor een vredesverdrag. De Gazastrook en de westelijke Jordaanoever bleven onder beheer van Israël. Maar in de media was Israël nu ineens de ‘bezetter’ van die gebieden geworden.
Vanwege de vele terroristische acties door Palestijnen vanuit die gebieden nam ook de repressie vanuit Israël toe. En omdat de media de Palestijnen steeds meer gingen zien als de underdog, begon het sentiment zich steeds meer tegen het veel rijkere en welvarende Israël te keren. De gewelddadigheden door Joodse kolonisten droegen daar uiteraard aan bij, evenals de bouw van de afscheidingsmuur. Dat sindsdien het aantal aanslagen enorm is teruggelopen, ook daarover blijft het stil in de media.
Waar komt de haat van Hamas tegen Israël vandaan?
Om erachter te komen waar de haat van de Arabische landen en organisaties als Hezbollah, Hamas en allerlei kleinere terreurgroepen vandaan komt, moeten we niet alleen kijken naar wat er in deze of in de vorige eeuw gebeurd is. We moeten veel verder in het verleden kijken en zo’n 4000 jaar teruggaan in de tijd. Het is de tijd van de aartsvaders, van Abraham en Sara. God had beloofd dat het volk dat uit hen zou voortkomen Gods volk zou zijn. Sara werd echter maar niet zwanger, waarop Abraham met haar slavin naar bed ging. Daaruit werd Ismaël geboren, het resultaat van Abrahams wantrouwen naar God. Later kregen Abraham en Sara alsnog hun zoon Isaak, de zoon van de belofte.
Isaak kreeg twee zonen. De eerste was Esau, de tweede Jakob. God had tegen Isaak gezegd dat Jakob de zoon van de belofte was. Maar Isaak wilde dat de belofte overging op Esau. Hij ging in tegen Gods wil. Maar via een list van Jakob kreeg hij toch zelf die de belofte doorgegeven, tot woede van Esau.
Twee maal was er door de aartsvaders niet vertrouwd op Gods beloften. God zorgde ervoor dat de belofte doorging via de zoons die Hij uitgekozen had. Vanwege het negeren van Gods belofte zei God tegen Abraham en Isaak dat de beide andere zoons volken zouden voortbrengen die vijandig zouden staan tegenover Israël, het volk van Gods belofte.
De god van de islam tegenover de God van de Bijbel
Zo spreekt de Bijbel over meer volken die vijanden zouden worden van Israël. Al die volken hebben zich in de loop van duizenden jaren vermengd en zijn blijven wonen in de omgeving van Israël. Het zijn dezelfde volken die nu zo vijandig zijn tegenover Israël. Zo heeft het niet luisteren naar de God van de Bijbel in het verre verleden grote gevolgen, tot op de dag van vandaag.
Daar komt nog bij dat al die volken islamitisch zijn en Israël ook vanuit dat oogpunt als vijand zien. Omdat God z’n plan met de wereld uitvoert heeft Hij in de vorige eeuw de westerse wereld ertoe aangezet dat er in de vroegere Romeinse provincie Syrië-Palestina, dat geheel islamitisch was, weer een volk is komen wonen, Gods eigen volk Israël, dat juist een vijand van de islam is. Eigenlijk gaat het daarbij om Allah, de god van de islam, tegenover de God van de Bijbel, de God van Israël.
Sommigen roepen dat de god van de islam dezelfde is als de God van de Bijbel, maar niets is minder waar. Het zijn de ultieme vijanden van elkaar. Vooral wanneer de haat opvlamt weten duistere geestelijke machten heel goed hoe ze mensen moeten beïnvloeden en opstoken. Een hang naar het kwaad, naar dood en verderf is dan het gevolg. In de Arabische wereld uit zich dat in een enorme haat tegen Israël, of eigenlijk tegen de God van Israël.
Daarbij speelt het plan van God ( www.levenindeeindtijd.nl/gods-plan-met-de-wereld/ ) met deze wereld en met de mensheid een grote rol. Want de duivel is de grote machthebber van de duisternis. Hij kent Gods plan en stuurt zijn demonen aan. Hij doet z’n uiterste best om dat plan te verijdelen. Een van de doelen om dat te bereiken is het van de kaart vegen van Israël. Dat is ook wat Hamas in z’n handvest ( www.levenindeeindtijd.nl/het-handvest-van-hamas/ ) heeft staan, net als andere strijdgroepen. En het is eveneens het ultieme doel van Iran. Daar ligt zelfs een wetsvoorstel dat Israël uiterlijk in 2040 van de kaart geveegd moet zijn. Iran is druk bezig om via groeperingen als Hezbollah en Hamas aan dat doel te werken. Zo zit de duivel met z’n demonen achter de islam. Hij weet die terroristen zo te beïnvloeden dat ze dat demonische doel voor ogen houden.
Maar de wereld ziet alleen de buitenkant, ziet alleen het politieke gekonkel, het geweld, de haat. De wereld ziet niet welke machten daarachter schuilgaan: de onzichtbare machten van de duisternis.
Hamas als werktuig om het plan van God te verijdelen
Het einddoel van Hamas is het einddoel van de duivel en z’n demonen. Dat einddoel is de vernietiging van Israël. Door de slachting in Israël, die ze onder de gewone burgerbevolking heeft aangericht, proberen de terroristen dat demonische doel dichterbij te brengen. Voor hun god van de dood, Allah, de duivel, telt een mensenleven niet, ook hun eigen leven niet, zelfs niet het leven van hun kinderen.
Het dilemma van Israël
Hoe anders is dat in Israël, waar juist elk mensenleven telt. Zelfs in de Gazastrook probeert Israël om burgerslachtoffers zoveel mogelijk te voorkomen, al lijkt het in de media niet zo te gaan. Israël roept burgers op om te vluchten, probeert gijzelaars terug te vinden, stelt alles in het werk om maar zo weinig mogelijk onschuldige slachtoffers te maken. Maar wel zonder hun doel uit het oog te verliezen. En daarbij gaat er genoeg mis, wellicht zelfs teveel.
Toch kun je je afvragen of al die burgerdoden de schuld van Israël is. Immers Hamas heeft zichzelf diep verscholen onder openbare gebouwen, ziekenhuizen en woontorens. Zij hebben onder hun samenleving een infrastructuur van tunnels gebouwd, niet voor de vrede, niet om hun land op te bouwen, maar voor de oorlog met Israël, vanwege hun verschrikkelijke haat (www.levenindeeindtijd.nl/de-haat-van-de-islam-tegen-israel/ ) voor dat land van Gods belofte.
De terroristen van Hamas zijn bewust bezig geweest, en doen dat nog steeds, om zichzelf te verschuilen achter hun bevolking. De vele burgerdoden zien ze als de prijs die de bevolking moet betalen voor de bevrijding van ‘Palestina’. Daarbij weten ze al van tevoren dat Israël daarvan de schuld zal krijgen. Het vooroordeel van de westerse media tegen Israël wordt door Hamas volop uitgebuit…
Met toestemming geplaatst van de website: www.levenindeeindtijd.nl