Deel 1: Elohim-JHWH
Vervolg op het eerste tekstgedeelte van deel 1.
Elohim
De eerste aanduiding voor God vinden we in de eerste zin in de Bijbel: ‘in het begin schiep God de hemel en de aarde’. In het Hebreeuws vinden we hier voor ‘God’ het woord ‘Elohim’, een woord dat 2570 maal in de bijbel voorkomt. Daarnaast komen we iets verderop in de Bijbel de naam JHWH tegen, ook vaak gecombineerd, JHWH-Elohim.
Bronnensplitsing
Op grond van die verschillende woorden, Elohim en JHWH bedacht iemand dat het boek Genesis een samenvoeging moest zijn van twee verschillende documenten, de Elohist en de Jahwist. Latere geleerden hebben daar nog weer andere bronnen aan toegevoegd. De Redactionist, de Deuteronomist en nog weer meer. U hebt een schaar nodig en veel wijsheid om die bronnen uit elkaar te knippen. Wat u overhoudt is een verknipte Bijbel, veel zinloze fragmenten. Het kan anders en beter.
Wat is de betekenis van Elohim?
1) Sommigen stellen dat dit woord is afgeleid van het kortere ‘El’. El heeft als betekenis machtig, sterk, uitstekend. Dit ‘El’ zien we zo’n 250 keer in de Bijbel, meestal vertaalt met God. Het gaat dus om grootheid, glorie, sterkte en macht. Een scheppende sturende macht, een soeverein. Niet onlogisch dus dat we die naam tegenkomen direct aan het begin van Gods scheppingswerk. Paulus verwijst er ook naar wanneer hij het woord neemt op de Areopagus (Handelingen 17:24,25) in zijn uiteenzetting richting de Griekse filosofen.
2) Volgens anderen zou het woord Elohim afgeleid zijn van Alah, let op met 1 l, i.t.t. Allah de god van de Islam. Die naam wordt met 2 ll-en geschreven. Het woord Alah heeft als betekenis ‘verklaren’ of ‘zweren’. Dan komen we op de lijn van God die een d.m.v. de eedzweving verbond sluit. Hij heeft macht dit te doen. b.v. Genesis 22:16. We zien dit in Genesis 6:13 ook bij Noach, waar God het besluit meedeelt dat Hij de aarde zal vernietigen, maar dan in vers 18: ‘maar met u zal Ik mijn verbond maken’. In Genesis 9:14,15 zien we hoe God (Elohim) dit verbond ook werkelijk sluit. Ook veel later in Jeremia 31:33 en 32:40 komt dit verbondsaspect weer terug in relatie tot het Nieuwe Verbond.
De meervoudsvorm
Het woord Elohim staat in het meevoud en heeft de Hebreeuwse uitgang voor alle mannelijke naamwoorden. Dr. Parkhurst en vroom-joodsgelovige van enkele eeuwen geleden, vandaag zouden Messias belijdende Jood zeggen, definieerde Elohim als een naam die in de Schrift gewoonlijk gegeven wordt aan de gezegende drie-eenheid. Wanneer we het woord Elohim lezen, waarin duidelijk is dat het om de God en Vader van de Heere Jezus gaat, dan zou het volgens dr. Parkhurst gaan om wat wij de drie-eenheid noemen. De eedzweving was dan niet alleen met Zijn Schepping, maar ook een onderlinge verplichtende verbintenis binnen de drie-eenheid, dit zie je b.v. in Psalm 110:4
De HEERE (JHWH) heeft gezworen en Hij zal er geen berouw van hebben: U bent Priester voor eeuwig, naar de ordening van Melchizedek.
Het gaat hier zoals de brief aan de Hebreeën bevestigt (Hebreeën 7:3 bij deze priester naar de ordening van Melchizedek om onze Heere Jezus Christus, het Lam dat geslacht is voor de grondlegging van de wereld. Jezus deelde in de heerlijkheid van God voordat de wereld geschapen was (Johannes 17:23,24). Paulus schrijft ons via zijn brief aan de Kolossenzen 1:16
‘door Hem zijn alle dingen geschapen die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zichtbaar en die onzichtbaar zijn’.
Hier zien we dus iets oplichten van de heerlijkheid van God, Elohim mv! waar bovendien zoals we in Genesis 1:2 lezen zelfs de Geest van Elohim zweefde of broedde op de wateren, dus aanwezig was.
Werkwoordsvorm en bijvoeglijke naamwoorden in enkelvoud
Dan is het verder opvallend dat hoewel de gebruikte naam voor God, Elohim in het meervoud staat het verbonden is met werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden die juist weer in het enkelvoud staan. We lezen in Genesis 1:1: ‘in het begin schiep Elohim (Goden, of machten, mv) de hemel en de aarde’ Taalkundig klopt dat dus niet, er zou moeten staan: ‘in het begin schiepen Elohim (de goden) de hemel en de aarde’
Er zijn Bijbeluitleggers die het houden op een pluralis majestatis: Wij, koning der Nederlanden. Echter er is daar geen enkel voorbeeld van, bij geen enkele oude taal in het Midden Oosten.
Dit geheim is alleen te doorgronden en te verklaren vanuit ons geloof dat God de Vader, God de Zoon en God de heilige Geest één zijn. Een geheim dat we verder moeten laten staan en er eerbiedig voor buigen.
Opmerkelijk is dat op andere plaatsen waar het woord Elohim wordt gebruikt er de werkwoorden wel in het meervoud staan, b.v. 1 Samuel 4:8, waar we lezen: ‘Wee ons, wie zal ons redden uit de hand van deze machtige goden (Elohim)? Dit zijn (niet: is!) dezelfde goden (Elohim) (niet: God) die de Egyptenaren met alle plagen getroffen hebben’. (Let op, hier horen we heidenen spreken en zij drukken hun voorstelling uit, niet geïnspireerd door de Heilige Geest.)
Tot zover het tweede tekstgedeelte van deel 1 van “Namen van God”-Elohim-JHWH
Met dank aan en toestemming van Dhr. H. Schouten overgenomen van www.bijbelenprofetie.com
