Op 7 oktober 2023 viel de Palestijnse terreurgroep Hamas (www.levenindeeindtijd.nl/de-strijd-tussen-hamas-en-israel/ ) binnen in Israël. Ze braken door de muur die Israël rond de Gazastrook had gebouwd, juist om terreur te voorkomen. Israël vierde die dag Sabat en het feest Vreugde der Wet. De bewaking aan de grens was daardoor tot een minimum beperkt. Hamas maakte daarvan gebruik en zaaide dood en verderf. Ze vermoorden zo’n 1400 Israëliërs in koelen bloede en ontvoerden 240 mannen vrouwen en kinderen, zelfs baby’s, als gijzelaars naar de Gazastrook.
De bevolking van Israël was geschokt, evenals de westerse wereld. Maar in islamitisch landen werd gejuicht. Want Hamas is een islamitische organisatie die de doelen van de islam nastreeft. Iran financiert deze organisatie, die als hoofddoel heeft om Israël van de kaart te vegen. Of eigenlijk om de Joden uit Israël te verdrijven ‘from the river to the sea’.
De gevolgen voor de bevolking van Gaza
Onmiddellijk na die terreuraanval reageerde Israël met een grootscheepse aanval op Hamas. Israël wist wel ongeveer waar deze organisatie zich schuilhield. Het Israëlische leger begon vrijwel direct met een bombardement op die posities.
Waar de bevolking van Gaza aanvankelijk nog juichte voor hun moedige strijders, kwamen ze ineens tot de ontdekking dat de prijs toch wel hoog zou worden.
Israël had het daarbij ook voorzien op de tunnels die Hamas onder de grond had gebouwd. Tonnen aan bouwmaterialen waren niet gebruikt voor huizen, maar voor hun oorlogszucht en om hun haat tegen Israël te voeden. De regering van Israël besloot om al die tunnels te vernietigen. Daarvoor werd het leger de Gazastrook in gestuurd.
Om de bevolking zoveel mogelijk te ontzien, werden pamfletten verspreid om de inwoners van Gaza op te roepen naar het zuiden te trekken. Want Israël had niet als doel om de bevolking te treffen, waar overigens al een tijd veel op is af te dingen. Toch blijft hun primaire doel om Hamas uit te schakelen.
De strategie van Hamas
Hamas is echter geen regulier leger, maar een terreurorganisatie. De strijders verschuilen zich onder de burgerbevolking, die zo een menselijk schild voor hen moeten vormen. Zo gaat het ook met de tunnels van Hamas. Die zijn vooral aangelegd onder bewoonde gebieden, onder ziekenhuizen en scholen. Ook hier is het doel om die openbare gebouwen, en de mensen daarin, als schild voor hun strijd te laten werken.
Het doel van Israël is om Hamas uit te schakelen en de gijzelaars te bevrijden en terug te halen. Om hun eigen soldaten zoveel mogelijk te beschermen, voert Israël veel bombardementen uit. Elke plek waarvan het leger een vermoeden heeft dat zich daar Hamasstrijders bevinden wordt gebombardeerd. Dat daarbij veel burgerslachtoffers vallen is onvermijdelijk. Israël is zich daarvan bewust. Maar Israël heeft er ook voor gekozen om het primaire doel voor ogen te houden. Dat is om ten koste van alles Hamas definitief uit te schakelen. Of hen dat zal lukken is echter maar zeer de vraag.
De strategie van Israël
Israël heeft besloten om alle tunnels van Hamas te vernietigen en zoveel mogelijk strijders uit te schakelen. Ook wapenvoorraden en raketlanceerinrichtingen zijn doelwit. Zo veegt het leger van Israël de Gazastrook van noord naar zuid schoon. Daarbij worden doelgerichte bombardementen gebruikt. Maar daarvoor gebruikt Israël zogenaamde ‘domme’ bommen, die na afworp niet naar een doel gestuurd kunnen worden. Hierbij vallen veel burgerslachtoffers.
Daarnaast heeft Israël de grensbewaking verscherpt en de doorgangen afgesloten. Egypte houdt de doorgang bij Rafah gesloten, omdat dit land geen vluchtelingenstroom vanuit Gaza binnen z’n grenzen wil hebben. Tegelijk wil Israël de doorvoer van voedsel controleren om smokkel van wapens en munitie door Hamas te voorkomen. Bij de grens van Rafah gaan die controles langzaam, waardoor er inmiddels een groot gebrek aan voedsel en schoon water is ontstaan.
De vrachtwagens die wel doorgelaten worden, worden al snel geplunderd door de hongerige bevolking. Maar ook Hamas eigent zich op die manier voedsel en water toe, waarbij ze er niet voor terugdeinzen om hun wapens in te zetten.
Israël heeft al een paar maanden geleden ook de grensovergang bij Kerem Shalom geopend, waar goederen veel sneller gescand kunnen worden. Daar stapelen de goederen zich echter op achter de grenspost in Gaza, zonder dat ze bij de bevolking terecht komen.
Een groot deel van de bevolking van Gaza is inmiddels naar Rafah gevlucht, helemaal in het zuiden van Gaza. Maar Israël wil ook de tunnels in Rafah vernietigen en Hamas daar de genadeklap geven. Dat betekent dat de bevolking opnieuw ergens anders naartoe moet. Niemand weet echter waar naartoe, kennelijk ook Israël niet. Terwijl de ellende voor hen alleen maar groter wordt.
Propaganda voor of tegen Israël
De strijd speelt zich af in Gaza. De beelden die we dagelijks op de tv zien en in de kranten lezen, komen daar vandaan. We zien de verwoestingen als gevolg van de bombardementen. We zien de doden en gewonden, de huilende mensen, we zien de kinderen die op de vlucht zijn. Het zijn vaak schokkende beelden.
Daartegenover zien we de Israëlische soldaten en tanks, zien we de bombardementen. Zien we de regering van Israël met schijnbaar weinig compassie voor de bevolking van Gaza. Tegelijk zien we ook op de tv hoe de Israëlische bevolking over de inwoners van Gaza denkt. Dat zij zelf Hamas aan de macht hebben geholpen bij een verkiezing. En dat die ellende daarmee ook voor het grootste deel hun eigen schuld is.
Wat de media nauwelijks laten zien of horen is dat bij de Israëlische bevolking de shock over de barbaarse, moordlustige aanval van Hamas nog steeds heel diep zit. Iedereen kent wel iemand die bij die moordpartij aanwezig was in een kibboets of op het festival.
In de hoofden van de gemiddelde tv-kijker wordt vervolgens een afweging gemaakt. Weegt de vergelding voor de doden en gegijzelden van de moordpartij door Hamas op tegen al die doden en gewonden in Gaza? Weegt dat op tegen al die ellende daar, de verwoesting, de honger?
De houding en de blunders van Israël
In het begin van de oorlog waarschuwde Israël de bevolking van Gaza nog wanneer het leger daar in actie zou komen. Maar inmiddels duurt de oorlog langer en is ook de voedselvoorziening zo beperkt dat de bevolking daar honger lijdt. Toch staan er vele honderden vrachtwagens met voedsel voor de grens dagenlang te wachten op controle door Israël. Dat gaat zo traag, uit angst voor smokkel door Hamas, dat er veel te weinig voedsel Gaza binnen lijkt te komen. We zien op tv de beelden van hongerige menigten die de binnengelaten vrachtwagens plunderen. En we zien kinderen die gras en onkruid plukken om te koken en te eten. Een terechte vraag is of de media met die beelden wel de waarheid vertellen.
Maar er blijven teveel doden vallen in Gaza. Er is inmiddels ook al een konvooi van hulpverleners aangevallen. Israël claimt dat het een ongeluk was, maar heeft de schijn tegen.
Ook de retoriek en de houding van de regering en bevolking van Israël werkt tegen hen. Daarnaast roeren ook de kolonisten op de Westelijke Jordaanoever zich, omdat ze zich gesterkt voelen in hun claims op het land. Dat draagt bij aan een gevoel in de wereld dat Israël zich nergens iets van aantrekt en de Palestijnen zwaar laat lijden. In de islamitische wereld wordt dat beschouwd als een onrechtvaardige behandeling van hun geloofsgenoten. Maar ook in de rest van de wereld wordt zo naar Israël gekeken, als een land en volk dat zich onrechtvaardig gedraagt. Tegelijk legt iedereen wel het vergrootglas op het falen van Israël, terwijl eigen falen genegeerd wordt. Het absurde genocide-proces van Zuid-Afrika tegen Israël spreekt in dat geval boekdelen.
De werking van de media
De gemiddelde tv-kijker ziet de ellende in Gaza. Maar ziet verder alleen maar dat dit door Israël veroorzaakt wordt. Zo wordt het door de media gestuurd, geframed. Want de gemiddelde tv-kijker leeft door al die beelden mee met de bevolking van Gaza. Maar vergeet dat de eigenlijke oorzaak bij Hamas ligt, bij de door de Gazanen zelf verkozen ‘regering’. Vergeet dat Hamas ieder jaar duizenden raketten op Israël afschiet. Vergeet dat Hamas hun eigen burgers als menselijk schild gebruikt. En vergeet dat Israël al veel vaker Gaza is binnengevallen om een einde te maken aan al die raketbeschietingen door Hamas. Maar vergeet ook dat de ellende in Gaza door Hamas gezien wordt als offer voor de ‘bevrijding van Palestina’. Vergeet dat Hamas helemaal niets geeft om de bevolking van Gaza. Vergeet dat Hamas weigert om de gijzelaars vrij te laten.
De gemiddelde tv-kijker of krantlezer vergeet dat andere Arabische landen niet ingrijpen. Vergeet dat Egypte de grens gesloten houdt voor vluchtelingen. Vergeet dat de landen in de omgeving het wel prima vinden dat de bevolking van Gaza de klappen opvangt als drukmiddel tegen Israël. Want de media laten vooral de ellende in Gaza zien, waar Israël de oorzaak van zou zijn.
Zo heeft Israël in de ogen van de gemiddelde tv-kijker, krantlezer en social media-gebruiker de schuld gekregen van de ellende in Gaza.
De weerzin tegen Israël
De gevolgen voor de bevolking van Gaza waren ingecalculeerd door Hamas. Ze wisten dat een aanval door Israël op Gaza niet kon uitblijven. Hamas heeft het voor het zeggen in Gaza. De bevolking heeft niets in te brengen. Hamas legt cameramensen en journalisten geen strobreed in de weg om de ellende uit te venten.
De wereld ziet het via de media op tv, in hun tijdlijn op de telefoon, of in de kranten. Ook regeringen elders in de niet-islamitische wereld zien het en vinden er van alles van. Bevolkingen van allerlei landen en zelfs de EU en de Verenigde Naties keren zich steeds meer tegen Israël. Zelfs de V.S. oefenen steeds meer druk uit op Israël om in te binden, ook vanwege de te vele slachtoffers, Israëls houding en de blunders die begaan worden.
In veel landen trokken brutalen al heel snel hun mond open om vóór Palestina en tégen Israël te demonstreren. Overal in de wereld neemt het antisemitisme sterk toe. Veel mensen beginnen de Joden in hun land aan te zien voor ‘handlangers van Israël’. Vooral moslims roepen dat van de daken. Zij immers identificeren zich gemakkelijk met de islamitische bevolking van Gaza. Maar tegelijk hebben ze geen oog voor de ellende die Hamas aanricht, voor hun terreur en onderdrukking van de mensen in Gaza.
Velen hebben geen oog voor de ellende die Hamas aanricht met de duizenden raketten die zij al jaren op Israël afvuren. Er is nauwelijks oog voor de manier waarop Hamas met de eigen bevolking omgaat en hoe Hamas die bevolking gebruikt voor hun eigen doel en als schild voor hun eigen bescherming.
Er wordt door allerlei groeperingen volop met Palestijnse vlaggen gezwaaid en er worden bijeenkomsten verstoord, zelfs muziekoptredens. Iemand die maar iets roept tegen Hamas of voor Israël krijgt de wind van voren via inkzwarte social media berichten, scheldtelefoontjes of door demonstranten, die kennelijk vrijuit hun antisemitische uitspraken mogen roeptoeteren.
Profetische gebeurtenissen in profetische tijden
Zo blijkt de moordpartij van Hamas in Israël ineens het sentiment in de wereld te verschuiven. Waar de wereld aanvankelijk vrij neutraal stond tegenover Israël en de Joden, heeft de oorlog tegen Hamas ervoor gezorgd dat het antisemitisme sterk groeit. Het zorgt ervoor dat Israël nog meer in de hoek komt te staan. In veel bevolkingen zie je een veel meer pro-Palestijns sentiment ontstaan en ook de druk vanuit overheden richting Israël neemt sterk toe om de strijd tegen Hamas te staken.
In eerdere jaren luisterde Israël naar die oproepen als het weer eens een einde wilden maken aan de raketbeschietingen van Hamas. Maar nu heeft Israël besloten om Hamas definitief uit te schakelen. Het is de vraag in hoeverre dat lukken zal, maar het is geen vraag dat de weerzin in de wereld tegen Israël alleen maar verder zal toenemen.
Dat steeds sterker wordende anti-Israël en anti-Joden gevoel in de wereld zal er over een aantal jaren toe leiden dat er een grote oorlog zal uitbreken. Daarbij zullen een groot aantal landen gezamenlijk hun grote aanval op Israël uitvoeren. Deze aanval zal worden uitgevoerd onder leiding van iemand die door de profeet Ezechiël ‘Gog’ ( www.levenindeeindtijd.nl/gog-uit-magog-de-heerser-van-het-land-uit-het-verre-noorden/ ) wordt genoemd. Zijn bondgenoten ( www.levenindeeindtijd.nl/gog-uit-magog-en-de-aanval-op-israel/ ) staan vandaag al tot aan de tanden bewapend rondom Israël klaar om de aanval in te zetten. Hamas is bijna uitgeschakeld, maar zal weer opstaan, Hezbollah in Libanon wacht op het commando voor de aanval, maar het is nog geen tijd. Gods tijd is nog niet aangebroken. Want Hij zal Gog roepen als het ZIJN tijd is. Dat moment zal spoedig aanbreken. De wereld maakt zich er klaar voor!
Met toestemming geplaatst van de website: www.levenindeeindtijd.nl
